Gdy wszystko siê zdarzy de Grzegorz Turnau

Gdy wszystko siê zdarzy co staæ siê nie moe
(i wszystko siê œwietniej ni w ksi¹kach u³oy)
najg³upszy baka³arz w tym ujrzy znak
(a my w wir wkr¹g woko³o o tak)
e mona z niczego coœ stworzyæ
To coœ jest jednoœci¹ bez celów i przyczyn
(kwiat powie to lepiej ni ksi¹ka przemilczy)
jednoœci¹ tak dawn¹ e now¹ ju
(a my wszerz w dal woko³o i wzd³u)
jest wszystkim czymkolwiek i niczym
Wiêc kocham ciê kochasz mnie
chwyæ mnie za rêkê
jest w ksi¹kach coœ szczelniej ni ksi¹ka zamkniête
a w g³êbi tych wyyn co chyl¹ siê w nas
ktoœ znaczy nas piêknem jak piêtnem
Coœ w nas œwieci jaœniej ni s³oñca i zorze
coœ w nas znaczy wiêcej ni ksi¹ka rzec moe
coœ w nas jest wspanialsze ni poj¹æ siê da
(a my w krzyk w skok yjemy o tak)
w nas jednoœæ przez jednoœæ siê mnoy
Wiêc kocham ciê kochasz mnie
chwyæ mnie za rêkê
jest w ksi¹kach coœ szczelniej ni ksi¹ka zamkniête
a w g³êbi tych wyyn co chyl¹ siê w nas
(a my w œpiew w tan woko³o przez czas)
ktoœ znaczy nas piêknem jak piêtnem
Wiêc kocham ciê kochasz mnie
chwyæ mnie za rêkê
jest w ksi¹kach coœ szczelniej ni ksi¹ka zamkniête
coœ w nas jest wspanialsze ni poj¹æ siê da
kocham ciê kochasz mnie
chwyæ mnie za rêkê
jest w ksi¹kach coœ szczelniej ni ksi¹ka zamkniête
coœ w nas jest wspanialsze ni poj¹æ siê da
(a nigdy jest zawsze
nigdy jest zawsze
a nigdy jest zawsze od teraz)